Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
Κλικ
Σαν να το παράκανα με τα άλμπουμ των άλλων. Καιρός να αποτυπώσω τις δικές μου εμπειρίες. Κάποιος, άλλωστε, μου τράβηξε το άλμπουμ του από τα χέρια και έμεινα με τις αναμνήσεις από τις δικές του εκδρομές.
Είχαμε περάσει ωραία στην εξοχή. Εκείνος μάζευε ελιές κι εγώ κοιτούσα. Ούτε κούραση του ταξιδιού, ούτε βαλίτσες βάλε-βγάλε, αλλά ούτε η μυρωδιά του αγριόχορτου, ούτε η μαυρίλα στα δάκτυλα από τις τσακισμένες ελιές. Ούτε καν αυτή η ικανοποίηση της αναρρίχησης στο πιο ψηλό δένδρο.
Και φυσικά το λάδι δεν το γεύτηκα ποτέ. Μόνο μου το υποσέχθηκε. Και μετά το έδωσε αλλού. Η διακριτικότητα, δεν ταιριάζει με την ζωή.
Κλικ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
κλικ όπως ανοίγει;
ΑπάντησηΔιαγραφήή κλικ όπως κλείνει;
Στις υποσχέσεις να κρατάτε μικρό καλάθι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ - Δεν βαριέσαι, ένα κλικ είναι, ας είναι κι όπως κλείνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜe - Ξέρω τι κάνω, δεν θα χωρέσουν έτσι κι αλλιώς
Χάρηκα για την γνωριμία
ασφαλώς και δεν ταιριάζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θα είχαμε blogs αλλιώς..
Holly - Και πιστέψτε με "δαγκώνομαι" να παραμείνω στα όρια της διακριτικότητας... Είναι και θέμα επαγγέλματος. Εσείς, όμως, go ahead!
ΑπάντησηΔιαγραφήη διακριτικότητα υπεράνω όλων
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.Κ.Μ.
ΚΚΜ - Επιλέγετε διακριτικότητα, αντί για ζωή; Εσείς; (εικόνα: υψωμένο φρύδι αμφισβήτησης)
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, δεν μου αρέσει να φωνάζω
ΑπάντησηΔιαγραφή(trust me αλλιώς θα κάνετε ρυτίδα)
Κ.Κ.Μ.