Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Κλικ



Σαν να το παράκανα με τα άλμπουμ των άλλων. Καιρός να αποτυπώσω τις δικές μου εμπειρίες. Κάποιος, άλλωστε, μου τράβηξε το άλμπουμ του από τα χέρια και έμεινα με τις αναμνήσεις από τις δικές του εκδρομές.

Είχαμε περάσει ωραία στην εξοχή. Εκείνος μάζευε ελιές κι εγώ κοιτούσα. Ούτε κούραση του ταξιδιού, ούτε βαλίτσες βάλε-βγάλε, αλλά ούτε η μυρωδιά του αγριόχορτου, ούτε η μαυρίλα στα δάκτυλα από τις τσακισμένες ελιές. Ούτε καν αυτή η ικανοποίηση της αναρρίχησης στο πιο ψηλό δένδρο.

Και φυσικά το λάδι δεν το γεύτηκα ποτέ. Μόνο μου το υποσέχθηκε. Και μετά το έδωσε αλλού. Η διακριτικότητα, δεν ταιριάζει με την ζωή.

Κλικ...

8 σχόλια:

  1. κλικ όπως ανοίγει;
    ή κλικ όπως κλείνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στις υποσχέσεις να κρατάτε μικρό καλάθι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ν - Δεν βαριέσαι, ένα κλικ είναι, ας είναι κι όπως κλείνει.

    Μe - Ξέρω τι κάνω, δεν θα χωρέσουν έτσι κι αλλιώς

    Χάρηκα για την γνωριμία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ασφαλώς και δεν ταιριάζει.

    δεν θα είχαμε blogs αλλιώς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Holly - Και πιστέψτε με "δαγκώνομαι" να παραμείνω στα όρια της διακριτικότητας... Είναι και θέμα επαγγέλματος. Εσείς, όμως, go ahead!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η διακριτικότητα υπεράνω όλων

    Κ.Κ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΚΚΜ - Επιλέγετε διακριτικότητα, αντί για ζωή; Εσείς; (εικόνα: υψωμένο φρύδι αμφισβήτησης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ναι, δεν μου αρέσει να φωνάζω
    (trust me αλλιώς θα κάνετε ρυτίδα)

    Κ.Κ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή