Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
Η χαριτωμένη αύρα της ντροπής - vol.1
Τα πλακάκια, τα σκάφη και ο άερας ήταν ακριβώς τα ίδια. Η διαφορά ήταν ότι δεν υπήρχε η αμηχανία της πρώτης συνάντησης, η άσκοπη βιασύνη στο περπάτημα και η χαριτωμένη αύρα της ντροπής.
Στον λευκό καναπέ καθόταν μια ομάδα αγνώστων που δεν θα είχαν ιδέα πόσο τους αντιπάθησα κοιτάζοντας τους απλά να αράζουν εκεί. Οι ανίδεοι!
Γυρίζεις πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Ακόμη κι αν αυτό δεν εκτελέστηκε επί τόπου, αλλά επί τρόπου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
σε έναν συγκεκριμένο λευκό καναπέ, υποθέτω...
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λατρεύω αυτά τα ποστ
σαν σουπερ-8 είναι...
home movies κι ας μη τις δεις ποτέ στο σπίτι
Κ.Κ.Μ.
Landlord - Ο "αλέκιαστος καναπές" λέτε να πάει πιο ψηλά στo box office;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τι σημασία έχει το box office των άλλων ;
ΑπάντησηΔιαγραφήγια κείνους που δεν ξέρουν γυρίζουμε τα φιλμάκια ;
ούτε μια λέξη έγραψα ποτέ έχοντας στο μυαλό μου αυτούς
να 'στε καλά, ωραιότατο φιλμάκι, το εννοώ
K.K.M.
Μου δίνετε κίνητρο να δουλέψω τον ευχαριστήριο λόγο για το Όσκαρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ
να συμφωνήσω με τον κ.ΚΚΜ
ΑπάντησηΔιαγραφήκι' εγώ σαν "φιλμ" το διάβασα και τους αντιπάθησα επίσης αυτους που "λερωνουν" τον καναπέ σας.
Χαίρω πολύ
holly
:)
Αν σας αρέσουν τα φιλμ θα σας ανοίξω την ταινιοθήκη μου -και θα τους αντιπαθούμε μαζί τους "κακούς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ χάρηκα, holly
Σας είχα δει, ήταν καιρός να συστηθούμε