Δωμάτιο με θεό

Μπήκε, πήρε, έδωσε, χάρηκε, αγαλίασαν.
Δεν χρειάστηκε παρά δευτερόλεπτα για να δείξει πόσο νιώθει τον άνθρωπο απέναντί του. Έδωσε εκείνο που ήξερε ότι θα την παρηγορούσε. Όρμησε πάνω της να διώξει την σκιά. Της εμφύσησε δύναμη μέσα της. Ήταν το τέλειο αντίδοτο στο φαρμάκι που την κέρασαν. Ήταν εκεί και αυτό έλεγε πολλά. Όχι για την αυταπάτη του "μαζί", αλλά για τον άνδρα που μεγαλώνει μαζί του και για την γυναίκα που πλάθει από το πλευρό του.
Κινηματογραφικό το σκηνικό.
Το κρεβάτι κοινό, στρωμένο ακόμα, λευκό και καθαρό. Το φως αδιάφορο, τα κορμιά τους απλοί αγωγοί. Τα μάτια και το άγγιγμα αριστούργημα. Πλημμύρισε το δωμάτιο από την μυρωδιά, το "θέλω" και την αγάπη του. Αγάπη, διαφορετική. Όση χωράει σε ένα δωμάτιο.
Αλλά στα μάτια της, αγάπη ανιδιοτελής. Όπως η δική της.
Το φως και το κρεβάτι έμειναν πίσω αλλαγμένα από το πέρασμά τους. Το κρεβάτι ήταν ζεστό και το φως καθαρό. Η ψυχή της μαλάκωσε και ζεστάθηκε από την δική του. Δεν θέλει έναν θεό. Θέλει έναν άνδρα και μια γυναίκα.